១០០ ឆ្នាំក្រោយមកៈព្រះរាជាណាចក្រនៃអតិថិជន
នេះគឺជាការផ្សាយពាណិជ្ជកម្មពីការបោះពុម្ពផ្សាយមេកានិចប្រជាប្រិយពីខែឧសភានិងឆ្នាំ ១៩១៦ ដល់ក្រុមហ៊ុនទូរស័ព្ទចល័តដែលមានសក្តានុពល។
ជារឿយៗខ្ញុំឆ្ងល់ថាតើវាលំបាកប៉ុណ្ណាដើម្បីយកឈ្នះការភ័យខ្លាចនិងការបំភិតបំភ័យបច្ចេកវិទ្យាបែបនេះច្បាស់ជាបានកើតឡើងនៅពេលនោះ។ ខ្ញុំក៏ឆ្ងល់ដែរថាតើវាប្រៀបធៀបទៅនឹងការអនុម័តប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គមនិងអ៊ិនធឺរណែតសព្វថ្ងៃយ៉ាងដូចម្តេច។
ប្រវត្តិសាស្រ្តតែងតែធ្វើម្តងទៀតដោយខ្លួនឯង។
ទូរស័ព្ទដូចជាអ៊ិនធឺរណែតបានផ្លាស់ប្តូរជីវិត។ នៅឆ្នាំ ១៩២៦ គណៈកម្មាធិការផ្នែកអប់រំមនុស្សពេញវ័យនៃក្រុមកូឡុំបៀថែមទាំងបានចោទជាសំណួរថា“តើការច្នៃប្រឌិតទំនើបជួយឬចរិតលក្ខណៈសុខភាពនិងសុខភាពដែរឬទេ?"
ជាមួយនឹងការផ្សាយពាណិជ្ជកម្មនេះអេធីអឹមធីនិងធីកំពុងបន្ធូរបន្ថយការភ័យខ្លាចរបស់សាធារណៈជនអំពីបច្ចេកវិទ្យាហើយផ្ទុយទៅវិញអប់រំដល់សាធារណជនអំពីវិធីដែលបច្ចេកវិទ្យាផ្តល់អំណាចដល់ពួកគេ។
វាហាក់ដូចជាថាការផ្សាយពាណិជ្ជកម្មនេះអាចត្រូវបានបោះពុម្ពផ្សាយឡើងវិញយ៉ាងងាយស្រួលនៅថ្ងៃនេះដោយអ៊ិនធឺណិតបានដាក់ជាជួរ៖
នៅក្នុងការអភិវឌ្ឍន៍អ៊ីនធឺរណែតអ្នកប្រើប្រាស់គឺជាកត្តាលេចធ្លោ។ តម្រូវការដែលមិនចេះរីងស្ងួតរបស់ពួកគេជម្រុញការច្នៃប្រឌិតនាំឱ្យមានការស្រាវជ្រាវវិទ្យាសាស្ត្រគ្មានទីបញ្ចប់និងធ្វើការកែលម្អនិងពង្រីកបន្ថែមដែលចាំបាច់។
ទាំងម៉ាកនិងលុយមិនត្រូវបានគេទុកដើម្បីកសាងអ៊ិនធឺរណែតដើម្បីពង្រីកអំណាចរបស់អ្នកប្រើប្រាស់ឱ្យមានកម្រិត។ នៅក្នុងអ៊ិនធឺរណែតអ្នកមានយន្តការពេញលេញបំផុតនៅក្នុងពិភពលោកសម្រាប់ការទំនាក់ទំនង។ វាត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយស្មារតីនៃសេវាកម្មដ៏ធំទូលាយហើយអ្នកគ្រប់គ្រងនិងត្រួតត្រាវានៅក្នុងសមត្ថភាពទ្វេដងនៃអ្នកប្រើប្រាស់និងអ្នកផ្តល់ទិន្នន័យ។ អ៊ិនធឺរណែតមិនអាចគិតឬនិយាយរកអ្នកបានទេប៉ុន្តែអ្នកគិតពីកន្លែងដែលអ្នកនឹងទៅ។ វាជារបស់អ្នកដែលត្រូវប្រើ។
បើគ្មានការសហការពីអ្នកប្រើប្រាស់ទេរាល់អ្វីដែលបានធ្វើដើម្បីធ្វើឱ្យប្រព័ន្ធល្អឥតខ្ចោះគឺគ្មានប្រយោជន៍ទេហើយសេវាកម្មត្រឹមត្រូវមិនអាចត្រូវបានផ្តល់ឱ្យទេ។ ឧទាហរណ៍ទោះបីលុយរាប់ពាន់លានត្រូវបានចំណាយដើម្បីសាងសង់អ៊ិនធឺរណែតក៏ដោយក៏វានៅស្ងៀមដែរប្រសិនបើមនុស្សម្នាក់នៅចុងម្ខាងទៀតមិនប្រើវា។
អ៊ិនធរណេតមានលក្ខណៈប្រជាធិបតេយ្យ។ វាផ្ទុកសំលេងរបស់កុមារនិងការធំធាត់ដោយមានល្បឿនស្មើគ្នានិងចំ ៗ ។ ហើយដោយសារតែអ្នកប្រើប្រាស់ម្នាក់ៗគឺជាកត្តាលេចធ្លោនៅក្នុងអ៊ិនធរណេតអ៊ិនធឺរណែតគឺជាប្រជាធិបតេយ្យដែលអាចផ្តល់ជូនពិភពលោក។
វាមិនត្រឹមតែជាការអនុវត្តបុគ្គលប៉ុណ្ណោះទេប៉ុន្តែវាបំពេញសេចក្តីត្រូវការរបស់ប្រជាជនទាំងអស់។
មួយសតវត្សរ៍ក្រោយមកយើងនៅតែរស់នៅក្នុងព្រះរាជាណាចក្រនៃអតិថិជនដដែល!